کافکا در کرانه موراکامی خیلی کند پیش میره. اولش خوب بود اما از اواسطش انگار وزنه بستن بهش
کتاب جنگل نروژی موراکامی رو بیشتر دوست داشتم این کافکا داره خستم میکنه این حجم عظیم استعارات آزاردهندست. نمیدونم چرا یه عده ای سبک نوشتنش رو با سورئال مارکز مقایسه میکنن؟! من اصلا با استعارات مارکز مشکل نداشتم اتفاقا به نظرم م بود اما با موراکامی تو کتاب کافکا در کرانه مخصوص از اواسطش به بعد نمیتونم کنار بیام. فقط میخونم که تموم شه اونم به این خاطر که متنفرم کاری نصف نیمه بمونه.
درباره این سایت